İnsan həyatında təhlükənin hər an baş verə biləcəyini, istənilən zaman hansısa neqativ
hadisəylə üzləşməsi mümkünlüyünü nəzərə alsaq, deyə bilərik ki, insan övladının
sosial müdafiəyə ehtiyac instinkti də bəşəriyyətin yaşı qədər qədimdir. Tarix boyunca
həmişə insanlar özlərinin və ailələrinin həyatını mümkün təhlükələrdən qorumaq
zərurəti hiss etdiyindən bir qayda olaraq müxtəlif üsullar axtarıb tapmağa çalışıb.
Təbiətin və sosial həyatın yaratdığı çətinliklərlə
üz-üzə qalan insanlar mövcud təhlükələrdən müdafiə olunmaq məqsədilə yollar axtarıb, bu
təhlükənin yarada biləcəyi problemlərin, o cümlədən yoxsulluq probleminin həlli üçün
daim axtarışda olublar.
Xəstəlik, yaşlılıq kimi qaçılmaz sosial risklər tarixin ən müxtəlif
dönəmlərində bir qayda
olaraq insanları aclıq və səfalət təhlükəsi ilə üzləşməyə
məhkum edib. Bu riskləri
aradan qaldırmaq və ya yüngülləşdirmək məqsədi ilə daim
axtarışda olan insan cəmiyyətləri zaman keçdikcə, mərhələ-
mərhələ sosial müdafiə sistemi modelini yaradıb ki,
bu gün bu model hələlik sosial
siyasətin ən fundamental parçası kimi
qiymətləndirilə bilər.
Sosial müdafiə mahiyyətcə geniş və əhatəli məsələ olduğundan onun bütün
xüsusiyyətlərini özündə ehtiva edən bir tərifin verilməsi hətta indiyəcən bu sahə ilə
məşğul olan mütəxəssislərə də çətinlik yaradıb. Buna görə də mövzu ilə əlaqədar
müəlliflər arasında tərif vermək məsələsində müxtəlif fikir ayrılıqları var.
Sosial müdafiə anlayışı fərdin qarşılaşacağı və həyatı üçün təhlükə yaradan hadisələrə, yəni sosial
risklərə qarşı təminat axtarışının nəticəsi, sosial risk isə insanların gəlirlərinin
azalmasına, xərclərinin artmasına təsir edən hadisələrdir. İstər xəstəlik, qəza, ölüm
halları kimi kədərli, istərsə də ailə qurmaq, övladın dünyaya gəlişi kimi sevindirici
hadisələri də xərcin artması və gəlirin azalması səbəbindən sosial risk anlayışının
tərkib hissəsi olaraq qiymətləndirilir.
Sosial müdafiə yalnız sosial risklərə qarşı deyil, geniş mənada yoxsulluqdan və
sosial ehtiyaclardan qorunma cəhdidir. Bu mənada sosial siyasətin əsas xətti olan sosial
müdafiə modeli fərdləri gözlənilən təhlükələrdən qorunmaqla yanaşı, həm də
cəmiyyətdə yoxsulluğu və gəlirlərin bölüşdürülməsindəki ədalətsizlikləri azaltmaq və
sosial rifahı gücləndirmək məqsədi daşıyır. Sosial müdafiə sistemi geniş mənada,
gəlirindən asılı olmayaraq əhalinin bütün təbəqələrini cəmiyyətin rifahına mənfi təsir
göstərən sosial təhlükələrin verdiyi zərərlərdən qorumağı, vətəndaşların hüquqlarını
müdafiə etməyi qarşısına məqsəd qoyan bir sistemdir.
Sosial müdafiə anlayışına lokal və qlobal mənada iki fərqli yanaşma ola bilər. Lokal
mənada sosial müdafiə insanların istək və iradələri xaricində meydana gələn, əqli və
fiziki sağlamlıq imkanlarına zərər verməklə əmək qabiliyyəti itkisinə və gəlirin azalmasına
gətirib çıxaran təhlükəli zərərlərdən müdafiə təminatını ifadə edir. Bu baxımdan
sosial müdafiə; xəstəlik, peşə qəzası, yaşlılıq, əlillik, hamiləlik və işsizlik kimi
təhlükələrlə qarşılaşacağı təqdirdə fərdin, ölüm təhlükəsinə qarşı isə onun varislərinin
dolanışığının təmin edilməsinə zəmanət verir.
Qlobal mənada isə sosial müdafiə insanın təməl hüquqlarından və dövlətin
vəzifələrindən biri olaraq,“əmək qabiliyyəti olmayan müddətdə gəlir itkilərinin
kompensasiya
edilməsi yoluyla, bütün fərdlərə və ailələrə yaşadıqları cəmiyyətdə
onları başqalarına möhtac qalmayacaq şəkildə, insan şərəf və ləyaqətinə
yaraşan minimum bir həyat standartını təmin etməyi hədəf alan
tədbirlər planı” olaraq təsvir edilir. Qısacası, sosial müdafiə cəmiyyətin bütün sosial təbəqələrinin və
fərdlərinin gələcəyini təminat altına
almaqla insanlara sabahın narahatçılığından
xilas olmaq və sosial hüquqlarının
müdafiəsinin möhkəmliyinə əminlik yaratmaq hissinin yaşadılmasıdır.